‘Een mens is pas vergeten, als zijn naam vergeten is’. Dat is de titel van het boek dat vrijdag 12 juli gepresenteerd wordt, op dezelfde dag dat in Goor de ‘Stolpersteine’ oftewel struikelstenen gelegd worden.

Met de publicatie van dit boek en het leggen van de stenen krijgen de Joodse inwoners van Goor, die door de nazi’s vermoord werden, een naam en een gezicht, een plek in Goor terug.

De auteurs, Gerrit Alink, Eddy Gruppen, Duco Hoek en Arie Holkers, begonnen in de zomer van 2012 het project Stolpersteine Goor. Ruim negen maanden speurden ze in archieven in binnen- en buitenland naar informatie over de slachtoffers uit Goor. Ze spraken familieleden, vrienden en buren, controleerden de gegevens die met grote zorgvuldigheid behandeld werden. Vergissingen moesten immers uitgesloten worden. In het boek is de geschiedenis van de Joden in Goor in woord en beeld gevat. De persoonlijke verhalen van de zestien Goorse slachtoffers zijn er in opgetekend. Men leest waar ze woonden, hoe ze leefden, waar ze werden vermoord. Foto’s en documenten maken de verhalen tastbaar. Het zijn aangrijpende verhalen. Verhalen van gewone mensen die in een hel terechtkwamen.

Eén van de verhalen gaat over de familie Rosendaal, die op de hoek van de Kerkstraat en de Wheeme woonde. In 1920 verhuisde de familie van Stokkum naar Goor en begon een manufacturenwinkel. Het gezin bestond uit vijf personen: vader Izak Rosendaal (1882), Moeder Jette van Wije (1879) en de kinderen Israël (1911), Lena (1914) en Leonard (1918). Toen de oorlog begon was Izak al overleden; zijn vrouw en de drie kinderen woonden nog aan de Kerkstraat 18. Een gewoon gezin. Toen kwam de oorlog en familieleden werden opgepakt, doken onder, werden verraden, werden gescheiden van elkaar en kwamen om in verschillende kampen. “We hopen dat we de zestien slachtoffers een naam en een gezicht hebben gegeven, voor toen, nu en de toekomst”, aldus de auteurs. Het boek is vanaf vrijdag 12 juli verkrijgbaar in de boekhandel in Goor.